روزهاي پاياني حيات CD

مريم عسگري- دنياي اقتصاد

بشر موجود عجيبي است با عادات عجيب و غريب‌تر! گاه آنقدر به استفاده از يك وسيله سنتي اصرار مي‌ورزد كه صداي طرفداران رشد علم و تكنولوژي را در مي‌آورد. گاه نيز در كشفيات و اختراعاتش آنقدر خلاقيت به خرج مي‌دهد تا همه ذوق و ابتكارش ته مي‌كشد و كاسه چه كنم چه كنم به دست مي‌گيرد. چه كنم، چه كنم هم كه بدون راه‌حل نمي‌شود! پس احتمالا يكي از بهترين راه‌حل‌ها، بازگشت به گذشته است و اصلاح نقايص الگوهاي گذشته براي استفاده دوباره.



نمونه بارز اين اتفاق قضيه سي‌دي‌هايي است كه شكل تكامل يافته‌تر صفحات قديمي هستند. هر چند اين تكامل يافتگي بيشتر به شكل ظاهري و ظرافت و احيانا فانتزي بودن CDها مربوط مي‌شود كه قابل قياس با آن صفحه‌هاي زمخت قهوه‌اي سوخته قديمي نيستند. وگرنه دردسرهاي CDها در نوع خود كمتر از بي‌كيفيتي صفحه‌ها آدم را كلافه نمي‌كند.



دردسرهاي CD از كجا برايتان بگويم؟

از CDهاي خش‌دار، شكسته، سوخته و...؟ شايد بهتر باشد برايتان از CDهاي بي‌كيفيتي بگويم كه در حقيقت يك بار مصرف هستند و ارزش صرف وقت و هزينه براي رايت موسيقي يا.... را روي آنها ندارند.

اين همه مشكل به نظر كافي است تا ديگر كاربران از پيدا كردن هيچ محصول صوتي با صفت «كيفيت» CD ذوق زده نشوند. همين است كه هست

در دوره و زمانه‌اي كه با هجوم يك باره CD و پخش‌كننده‌هاي مختلف آن به بازار از D،DVD VCD و انواع رايتر و... مواجه هستيم، بايد به همين CDهاي بي كيفيت قناعت كنيم؛ چراكه در اين زمانه نه از كاست، آنطور كه قبلا استفاده از آن رايج بود، خبري هست و نه از صفحه‌هاي قديمي.



پس بايد با همين CDهاي ظريف، شكننده و كم عمر سر كنيم. البته به نظر مي‌رسد يك بار مصرف خواندن، عنواني باشد كه از روي بي انصافي روي CDها گذاشته باشيم؛ چراكه امروزه CDهاي با كيفيتي نيز در بازار موجودند كه اگر چه از قيمت بالاتري نسبت به CDهاي بي كيفيت كه اكثرا به صورت فله‌اي به فروش مي‌رسند برخوردارند، اما كيفيت بهتري دارند.



طبق اعلام «اسماعيل شهرابي»، يك فروشنده CD در پاساژ علاء‌الدين، ديتالايف، كابوي، TDK، پرينكو، سامسونگ و... مشهورترين نام‌هايي هستند كه لااقل يكي از آنها در خانه شما يافت مي‌شود. مگر آنكه آنقدر پولدار باشيد كه به كمتر از CDهاي فانتزي يا خارجي قانع نشويد. به گفته اين فروشنده، طي سال‌هاي اخير با ورود CDهاي قاچاق به بازار كه اكثرا به صورت فله‌اي به فروش مي‌رسند و همچنين فروش بالاي CDهاي ايراني نسبت به انواع خارجي از قيمت اين كالا تا حد قابل توجهي كاسته شده است.



اين فروشنده معتقد است، اين اولين بار است كه يك محصول ايراني، از نمونه‌هاي خارجي آن پرطرفدارتر هستند. به گفته وي، اكثر CDهاي موجود در بازار توليد داخل هستند و چون قيمت پاييني دارند از C‌هاي چيني و تايواني فروش بالاتري دارند. مقدسي، يك فروشنده ديگر مي‌گويد: CDهاي توليد داخل درصد سوخت كمتري دارند و در باكس‌هاي اين CDها كمتر CD خراب ديده مي‌شود. قيمت پايين اين CDها دليل بزرگي است براي بهتر فروش رفتن CDهاي داخلي. اما در اين بين هستند CDهاي وارداتي گمنامي مثل MYCO كه قيمت ثابتي ندارند و مشتري روي آنها قيمت مي‌گذارد.



نرخ CDها

طبق اعلام سهراب ملكي، يك فروشنده CD، CDهاي توليد داخل را با قيمتي حدود حلقه‌اي 108 تا 110تومان مي‌توان خريد. خريد عمده اين CDها قيمت را تا حدود 5تومان براي هر CD كاهش خواهد داد.

اين جداي از قيمت CDهاي گراني مثل فوجي و سوني است كه حلقه‌اي 210 تا 280تومان و گاه بيشتر خريد و فروش مي‌شوند. البته اگر مي‌‌خواهيد پول بيشتري خرج كنيد، مي‌توانيد كلاس كار را بالا ببريد و CDهاي فانتزي مثل Forme را تهيه كنيد. اين CDها وقتي ديده مي‌شوند، انگار هيچ فرقي با يك اسباب‌بازي،‌ توپ بسكتبال، قلب شكلاتي و گل و... ندارند و هر چند اين CDها بيشتر براي كارهاي تبليغاتي مورد استفاده قرار مي‌گيرند، اما اين اصلا به اين معنا نيست كه نمي‌توانيد براي خريد آنها دست به جيب شويد.



ميني CDهاي Data Life را نيز مي‌توانيد با قيمت 230 تا 250تومان خريداري كنيد. Cut Name هم CDهاي كاملا مستطيل شكلي هستند كه قيمتي حدود 320 تا 360تومان دارند. سلطاني يك فروشنده سي‌دي MAXELL، PHILIPS و TDK را نيز از برندهاي معروف بازار معرفي مي‌كند كه به ترتيب قيمتي حدود 230، 210 و 200 تومان دارند. اين فروشنده معتقد است، اكثر سي‌دي‌ها در تعداد 50 تايي به فروش مي‌رسند كه هر چه تعداد سي‌دي‌هاي خريداري شده بيشتر باشد، تخفيف بيشتري شامل حال مشتري مي‌شود.



روند قيمت‌ها

اين رسم زمانه است. دست در هر كاري كه زياد شود، بازار آن دچار تغيير و تحولات شگرفي در زمينه قيمت مي‌شود. بازار CD هم همين طور است. فعالان بازار معتقدند، طي سال‌هاي اخير با افزايش ميزان واردات اين كالا و همچنين توليد اين كالا در كشور، قيمت آن افت شديدي داشته است.



توليدات داخلي

طبق اعلام سبحاني يك فروشنده CD در‌حال‌حاضر در شركت MY DISK و FORTEX از توليدكنندگان مطرح CD در ايران هستند كه شركت MY DISK برندهايي چون كابوي، فينال، مستر ديتا، هپتا، سامسونگ و شركت FORTEX برندهايي چون تسكو، مارليك و بيس ديتا را به بازار عرضه مي‌كنند. طبق اعلام اين فروشنده در‌حال‌حاضر اكثر سي‌دي‌هاي موجود در ايران را اجناس ايراني و تايواني تشكيل مي‌دهند و سي‌دي‌هاي سوني تنها نمونه‌هاي چيني اين كالا هستند كه در بازار موجودند. اين فروشنده به سي‌دي‌هاي تقلبي موجود در بازار اشاره كرد كه در كارگاه‌هاي غيرمجاز ساخته مي‌شوند و به نام سوني، سامسونگ و ... به فروش مي‌رسند.



سي‌دي‌هايي با عمر كلاغ

رستمي يك فروشنده در مورد مدت استفاده از سي‌دي‌ها مي‌گويد: نحوه نگهداري سي‌دي نقش عمده‌اي در مدت استفاده از آنها دارد. به گفته وي يك سي‌دي اگر در شرايط مطلوب، در دماي معتدل، به دور از ضربه و ... نگهداري شود، ممكن است تا ده سال عمر كند. وي معتقد است جنس سي‌دي نيز نقش عمده‌اي در طول عمر آن دارد؛ به طوري كه سي‌دي‌هاي تقلبي عمر كوتاهي دارند و كيفيت چنداني نيز ندارند.



ختم كلام

چه طرفدار CD باشيد چه مخالف آن، خيلي نبايد به ثبات احساس خود نسبت به اين وسيله مطمئن باشيد. نوه‌هاي تكامل يافته صفحه گرامافون نيز تا چند سال ديگر مي‌روند و جاي خود را به وسايل ديگري مي‌دهند. هـر چند اكنون MP3 PLAYERها و MP4 تا حدودي بازار CD را به ركود كشيده‌اند.به هر حال تا چند سال ديگر مي‌توانيم شاهد ظهور وسيله ديگري باشيم كه جاي CDها را به كلي بگيرند.